Valken ’68 wint en blijft Eersteklasser
Een gelijkspel tegen HVV was op voorhand voldoende voor Valken’68 om zich te handhaven in de Eerste Klasse. Zelfs bij een nederlaag op eigen veld was lijfsbehoud mogelijk, zolang Wippolder niet zou winnen van RKDEO. Toch was het nog niet helemaal in kannen en kruiken, waardoor de spanning bij aanvang van de laatste speelronde duidelijk voelbaar was bij de spelers van Valken’68.
De thuisploeg had in het eerste bedrijf veelvuldig de bal; tegenstander HVV loerde vooral op de counter. Beide tactieken leidden echter niet tot veel kansen. In de tweede helft kwam HVV sterker uit de kleedkamer, maar toch was het Valken’68 dat de bevrijdende 1-0 wist te maken. Niet lang daarna volgde een — overigens niet onverdiende — gelijkmaker. Intussen sijpelde het nieuws door dat RKDEO op voorsprong was gekomen tegen Wippolder, waardoor trainer Derek van der Plas met een gerust hart de al ruim een jaar afwezige Bas van Delft als invaller kon brengen. De kers op de taart kwam recht uit een jongensboek: uitgerekend Van Delft bezorgde Valken’68 in blessuretijd alsnog de overwinning: 2-1.
Voor aanvang van de tweede seizoenshelft leek het onwaarschijnlijk dat Valken’68 nog in de gevarenzone zou belanden. Toch volgde een enorme vormdip, die pas drie wedstrijden voor het einde kon worden gekeerd. Twee zeges op rij en een punt tegen het al veilige HVV bleken voldoende. Dat alles moest trainer Van der Plas bewerkstelligen zonder sterkhouders Samet Arikan, Dirk van Duijn en Jelle van den Oever.
Wat overbleef, was een sterk collectief, met aanvoerder Sammy Zandbergen als uitblinker. HVV koos ervoor zich in te graven en te gokken op de omschakeling. In het druilerige weer wist Valken’68 drie keer het net te vinden, maar telkens werd het doelpunt afgekeurd wegens buitenspel. De prima leidende oud-toparbiter Van de Ketterij vertrouwde daarbij op zijn clubgrensrechters.
De tweede helft kende een wat opener spelbeeld. Juist toen je dacht dat Valken’68 misschien zou kiezen voor de veilige 0-0, viel dan toch de goal. Pepijn van Duivenvoorde was attent bij een doelpoging en profiteerde aan de tweede paal van een rebound: 1-0. Een prettig buffertje was gelegd.
Tot minuut 71, toen Phil Altimari namens de bezoekers een voorzet op waarde wist te schatten. De Haagse middenvelder schoot knap binnen: 1-1. Zowaar toch weer gespannen gezichten op sportpark ’t Duyfrak, in de trant van: “Het zal toch niet?”
Vrijwel gelijktijdig kwam het bericht binnen dat RKDEO op voorsprong was gekomen tegen Wippolder, wat opnieuw wat lucht gaf voor de Valkenburgers. In de slotfase was er ruimte voor Bas van Delft om na langdurig blessureleed zijn rentree te maken. De lange aanvaller scoorde in blessuretijd op Jesse van Nieuwkerk-achtige wijze (al kende hij die vergelijking zelf niet, zo bleek later) de winnende goal en liet het sportpark — de bank niet in het minst — ontploffen van vreugde.
Of de overwinning terecht was, daar kun je over twisten. Maar Valken’68 sluit in ieder geval een moeizaam seizoen af met een glimlach, een overwinning én de hoop op een fris nieuw seizoen.
Foto: Saam de Mooij
